خب، واسه این کار باید بدونید که اکانت های مجازیم خیلی برام مهمن، و اگه یه روز بخوام دست به این کار بزنم قبلش همه رو پابلیک و در معرض دید میذارم که بعدش بازماندگان هی برن نگاه کنن غصه بخورن، همه پستا هم از آرشیو درمیارم، ولی احتمالا چنلمو دلیت میکنم، اون واقعا دست کسی بیفته نابود میشم، حتی اونور هم نابود میشممیرسیم به بخش نامه و این صحبتا، کاش میشد مثل فیلم gone girl یه سناریو هیجان انگیز بسازم، ولی خب آزار ندارم که، اگه نامه ای هم بنویسم دلیل کارمو توضیح نمیدم چون قطعا مثل همیشه مورد تمسخر قراز میگیره و درک نمیشه، احتمالا فقط یه عذرخواهی واسه مامان بابا و خواهرم و شوهرخواهرم مینویسم، از روشش بخوام بگم، تنها وسیله ی خودکشی که توی خونه ما پیدا میشه بعد از چاقو و چیزای برنده که من میترسم، استفاده نمیکنم، قرصه، گاز هم هست ولی خب خونه رو نمیخوام به فنا بدم، قرص بهترین راهه، احتمالا چند روز قبلش خوابمو یه جور تنظیم میکنم که بقیه اعضا به زیاد بودن تایمش عادت کنن، و شب اخر زودتر میرم بخوابم و همون موقع ترکیبی از فارژسیک، استامینوفن کدئین، بروفن و ژلوفن های توی کشو رو یکی یکی در حالی که موزیک funeral depression پلی میشه میرم بالا، احتمالا تا اخر موزیک کار تموم نمیشه، پس باید موزیک بعدی هم انتخاب کنم، انتخاب بعدی من fighting for a lost cause هست، اخرای این موزیک باید اثر کنه و کم کم گیج بشم، چند تا April rain ملو هم میذارم بعدش، اوه پسر چه پلی لیستی بشه، نمیدونم چه مدت طول میکشه، ساز و کار قرصا رو بلد نیستم ولی بعد از بیهوش شدنم چون تا حداقل 12 ساعت بعد کسی نمیاد بیدارم کنه فکر نمیکنم با شستشوی معده و این داستانا بتونن برم گردونن، پس راهکارم عملیه، اگه دستم باز بود قرص برنج پیدا میکردم، نفتالین هم میشه نه?، در کل نه کسی هست که اخرای کار یادش کنم، نه به کسی پیام میدم نه هیچ چیز دراماتیک دیگه، یک خودکشی نِرد طور به تمام معنا. دلیلشم تا ابد نامعلوم میمونه راحتم.
هم ,کار ,رو ,یه ,موزیک ,ولی ,این کار ,و این ,ولی خب ,بعد از ,هست، اخرای
درباره این سایت